மார்கழி

பாரெங்கும் பனிமூட்டமாய்ப்
பச்சைப் பசுமையாய்ப்
பகலவன் வரக் காத்திருக்கத்
துயில்கலையும் விண்மீன்கள்
துள்ளி எழுந்து ஒளிவீசித்
துன்பம் விலக்குதல் போல்

உயர்ந்த எண்ணங்கள்
உள்ளத்தில் ஊற
உயர்குரம்பில் தடம்பதித்துச்
செல்லும்போது அங்குச்
செழித்தோங்கு உயர்பனையைச்
சிறுபுல் நுனிப்பனி காட்ட

உயர்வும் தாழ்வும்
உலகில் எங்குளது?
உளத்திலே உளது...
உளத்தால் ஒன்றுபட்டு
உயர்செய்கை செய்வோம்

தோப்பிலே சிறுகுருவி
திந்தியுந் தொந்தன
தீந்தமிழ் பாட
எங்கேயுளது என
எட்டும் தூரம்வரை
இருவிழிகளால்
துழாவியே விடிந்த பொழுது
தூய்மைச் சூழலை
நினைவுக்குக் கொண்டுவரத்
துளிப்பனியாய்த் தலைநனைக்கத்
துன்பமெலாம் பறந்தோடித்
துவாரக புரி வரதனைத்
தொழுது செல்லும்
'நாரா யணனே
நமக்கே பறைதருவான்'
தேன்றமிழிசை செவியேறித்
தானும் தனதடி நகர்த்தி
ஆவலில் அகிலம் மறந்தேன்
               - தமிழகழ்வன் சுப்பிரமணி சேகர்